Nog ff een bedankje

hoi,hoi,
Ik wil jullie allemaal even bedanken voor de reacties die jullie geven op de site.Hartstikke leuk.De mail is hier heel traag dus het is vrij lastig om jullie afzonderlijk terug te mailen dus excuses voor een evt.laat antwoord.Mijn gsm werkt hier inderdaad niet alhoewel ik wel smsjes en oproepen kan ontvangen. Ik kan jullie niet terug smsen. Nog even een klein verhaaltje van vanmiddag.
Vanmiddag op een terrasje een fout begaan. Ik zit aan een tafeltje te lezen wanneer ik plots naast me een enorm slurpend geluid hoor. ik draai me om en ik zie een man nog net met zn laatste krachten zn glas leegzuigen door een rietje.Ik moest lachen en vroeg of zijn drankje toch echt wel zo lekker was.Fout Mirjam ,niet doen.Hij springt op en neemt plaats op een stoel naast mij en knoopt een gesprek aan. Overrompelt door deze actie ga ik aarzelend/vriendelijk in op zijn verhaal.Hij begint een verhaal over zijn werk als drager in de bergen en de zorg voor zijn vrouw en 2 kinderen.Dit gaat over geld dacht ik gelijk en ik begon dan een verhaal over mijn man en -3- kinderen.Ik overtref hem daarin en denk dus dat hij dan moet weten dat ik ook geld nodig heb.Maar de man is niet dom.Wat doe ik dan alleen in Nepal? Tja.....even eruit?..Ondertussen krapt hij lekker ongegeneerd tussen zijn benen en onder zn oksel.Hij vraagt naar het infoblaadje wat ik aan het lezen ben en dit geeft mij de kans om mijn schrift te pakken om zo dit alles eens op te schrijven.Ondertussen zit hij het info blaadje hardop voor te lezen.Na een tijdje is hij daar gelukkig mee klaar en ik ben dan nog driftig aant pennen.Een ongemakkelijke stilte treed in.Hij wipt wat op zn stoel heen en weer en ik voel dat hij af en toe naar me kijkt.Ik moet op mn tong bijten om maar niets te zeggen.Dit druist zo tegen mijn princiepes in maar opt moment kan en wil ik niemand vertrouwen.Bijna onmogelijk in zulke landen denk ik.Man rot op...na een tijdje vraagt hij me of ik mee ga om zijn visite kaartje te halen.Ik zeg; schrijf het maar op want ik heb geen zin.Maar ineens ontdekt hij toch nog een kaartje en daarmee is alles afgehandeld. Nog even netjes een hand gegeven en met een zucht zak ik weer achterover in mijn stoel.weer een wijze les...Terug naar het hotel.Hoera ik ken nu de weg, weet vlekkeloos via wat straatjes het te bereiken. Voel me goed en zeker.....
Mirjam