raften!!!!!!!!!!!! en meer.............

hoi,hoi,

Vorig bericht half geschreven omdat er een stroomstoring was. Ook vanwege de snelheid (heel tttttrrraaaagggg)en tijdnood had ik er al snel genoeg van en heb de pc maar uitgegooid. Nu anderhalve dag later en weer wat ervaringen rijker, ben ik er helemaal klaar voor om een nieuwe poging te doen.
Gelukkig heb ik nu ook de de tijd want om 19:00u gaan we pas eten en het is nu 16:52u.

Nog even het raftverhaal afmaken.
Na s ochtends in het resort heerlijk uitgeslapen te hebben en een gweldig ontbijt aan de rivier genuttigd te hebben, arriveerden de stoere nepaleze jongens van het raften. Spullen werden overal vanuit/op de bus getrokken en al snel was men bezig met het oppompen van de drie rubberboten.(met handpomp). Wij zaten ons al in, ietwat gare, wetsuits te hijsen, een soort waterdicht jassie en een reddingsvest. Tenslotte nog de gele helm en we waren er helemaal klaar voor. Voordat we te water gelaten zouden worden kregen we nog instructies. Het zonnetje brande lekker met als gevolg dat we al in onze pakken dreven zonder nog maar een voet in de rivier gezet te hebben.

We kregen te horen wat we vooral niet moesten doen als we onverhoopt van de raft gekattapulteerd zouden worden. (dit was best veel en mij hart begon steeds sneller te kloppen en bedenkend of ik ditnu wel zou doen want er konden wel heel veel erge dingen gebeuren)Daarna kregen we de commando's te horen die, we later nog even heerlijk in ons eigen zweet drijvend, op het droge oefende. De Commando's waren :
FORWARD = iederen peddelt naar voren
BACKWARD= naar achter
LEFT FORWARD = links peddelt naar voren, rechts naar achter
LEFT BACKWARD = links naar achter en rechts naar voor.
FORWARD HARD = is als een gek met zijn allen keihard peddelen
HOLD ON = hou je goed vast, misschien flikker je eruit
DOWN = Op de bodem van de raft gaan zitten want geheid dat je eruit flikkert
ALL LEFT = allemaal links gaa zitten ander kiepert ie om en voor rechts hetzelfde.

Je begrijpt, we waren er al snel helemaal klaar voor. de boten werden te water gelaten, de laatste schietgebedjes werden gezegt. De peddels werden met de bladen op elkaar gelegd, een oerkreet volgde, de peddels de lucht in en zo werd ons moraal gesterkt.

Eenmaal in de boot ging het prima en al snel hadden we het idee de beste te zijn en peddelde rustig verder. AHA een stroomversnelling,schrappen zetten , oren spitsen om de commando's van de stuurman te horen en daar ging die.....
GO LEFT!!!,GO FORWARD!, LEFT BACK!!, DOWN!,HARD FORWARD!!!GO,GO,GO,.... hahaha,..enig idee wat een drukte dat gaf in ons bootje....Het was TOP!!!!!!! Ijskoud water in ons gezicht,de ene stroomversnelling na de ander, prachtige omgeving, heerlijke mensen, adrenaline te over....vreugde en angstkreten vulde de vallei. Dit was mijn eerste keer maar zeker niet de laatste. Wat is dit mooi!!!!!!!

Op plaat van bestemming, 3en half uur later, waren we uitgeput maar voldaan. Boten aan de kant, meiden omkleden in de bus en op weg terug naar Kathmandu. Ditmaal zaten we IN de bus en niemand was daar rouwig om. We hadden een lux busje dat ons tijdens het raften gevolgd was en waarvanuit de lunch geserveert werd aan de rivierbedding. Al snel lag iedereen lekker te dommelen, een beetje opgevouwen maar gezeten in een o zo zachte stoel.

Terug in Kathmandu, avondeten en daarna afscheid nemen van de aoude groep vrijwilligers m.b.v. een kroegentocht.Ik had eigenlijk niet zoveel zin maar ging toch maar. Annelies en ik zouden achteraan komen en we spraken af in Nieks Place, een leuk kroegje opgezet door een nl vrouw. A fijn....heel de groep die avond nie meer teruggezien. Nie erg want wij hadden het reuze naar ons zin met een aantal backpackers die hier allemaal waren blijven plakken. De een zat er al twee jaar, de andere. een jaar en zo nog een paar. Prachtig. Welgeteld, twee polen, 1 belg , een Indier en een Amerikaan. Vreselijk gelachen om nederlandse uitspraken van de polen. Maar goed...

Volgende dag, twee uur nepaleze les, ontbijten, internetten ,wat dus hopeloos fout ging, eten, biertje drinken, tas weer inpakken en de wekker zetten om 06:00u.Dit keer moest alles mee want Anne lies en ik worden op de terugweg gedropt op onze werkplek.

Zondag 07:00u met twee verschillende bussen weggereden . De groep is gehalveerd. De ene helft gaat naar Pokhara en de andere naar Chitwan(nationaal park) en wordt iedereen geintroduceerd op zijn of haar werkplek. Om half 3 arriveerde we in Phokara.,tassen op kamer en ff wat sigtseeing doen en daarna wat eten. Ook hierna was een kleine kroegentocht bedacht en werd het weer reuze gezellig. Het vooruitzicht, 3mnd op een bergje te zitten deed ons snel overhalen om toch nog eens mee te gaan.Niet te laat want om 05:00u zou de wekker alweer gaan. Zo gezegd bijna zo gedaan....

Maandag 05:00u, wekker gaat en twee mensen laten zich uit bed vallen.Kruipen een voor een naar de douche en staan even later weer redelijk fris en fruitig buiten. vandaag gaan we een bergje op om de zonsopgang te bekijken. Prachtig was dit. Alleen wij waren niet de enige die dit voor vandaag bedacht hadden en al snel werden we omring door vele nationaliteiten en geluiden van uitklappende driepootjes van statiefjes voor de meest indrukwekkende fotocamera's. Na dit bewonderd te hebben zijn we gaan ontbijten op een heuveltje wat iets hoger lag. Op en top genieten.Uitzicht was magnifiek.Liepen nog wat schattige kindertjes rond en al snel vermaakte we ons prima met het napraten van deze kindertjes die dit wel heel grappig vonden.

Hierna werd de gang erin gezet om de scholen van Matties, Nenna en Hanneke te bezoeken. Al met al hebben we zo en hele dag gelopen en veel indrukken van de schooltjes opgedaan. Heel sober maar goed te doen allemaal denk ik. Uitgeput kwamen we uiteindelijk boven,stierven van de honger en toen uiteindelijk het eten kwam(Dalbath=rijst en groenten)hebben we het enorm met blote hand naar binnen geschranst.Om half negen lagen we in ons bed en waren we gelijk vertrokken.

Om zes uur wederom een prachtige zonsopkomst. Terug naar bene, ontbijten,fiets huren en op pad naar het " Job Center" Dit is een gesponserd project om kansloze kinderen een gespecialiseerde opleiding te geven. Prachtig. Ontzettend pissig wordt ik als ik hoor dat de regerin hier niks in financieerd. Walgelijk, ze vinden het allemaal maar best dat vrijwilligers zulke zaakjes op zich nemen. Bespaart hun geld en steken dit hoogst waarschijnlijk in eigen zak. Walgelijk. Daarna nog wat rondgefietst en wat bekeken en nu dus eindelijk tijd om te mailen.

Net schrik van mijn leven....STROOM WEER UIT!!!!!!!!!..bedankt JEAN-PAUL, voor je tip, alles net op tijd kunnen safen!!!!

Morgen vertrekken we naar onze werkplek. A. en ik zijn al superhard aant leren om de nepaleze taal onder de knie te krijgen. We hebben al veel kinderen laten schateren om onze uitspraken. Maar bij deze moet ik dan zeker even twee weken afscheid van jullie nemen. Het kost ons nl 12u reistijd om in Kathm. te komen om te kunnen mailen etc. Daarom besloten om om de twee weken te gaan.

Bij deze, dikke kus aan iedereen en tot over twee weken...........Pheri bethaulha(Tot ziens)