Back in Town!!!!!!!!!!!!!

He hallo allemaal,

Het is nu zaterdagochtend kwart voor twaalf en zit enigszins duf en met lichte kater achter de pc. Gister was het weer een leuk weerzien van de vrijwilligers die hier in Kath. zitten. Warme omhelzingen en er moest er natuurlijk een op gedronken worden. Het is maar goed dat ik in The Middle Off Knowwhere zit want aan deze gezelligheid kan ik moeilijk weersstand bieden.

Even terug naar z'on anderhalve week geleden. We hebben net afscheid genomen van de 5 vrijwilligers die in Phokara zouden blijven en daar gingen we dan. Rene, Annelies,ik en onze volle bagage,opgepropt in de o zo kleine gebakjes van taxies. Op naar de bushalte. Het zou ongeveer(weet nu in ene nie meer zeker)4u rijden met de bus zijn tot de volgende overstap. Bagage opt dak en we lieten ons heerlijk in de stoelen zakken.We hadden heerlijk de ruimte en konden lekker suffen. Vorige avond nog even weggeweest, soortement afscheidsborrel, nog wezen poolen in de bluesbar. Een heerlijk cafeetje met een open vuurtje in het midden vant cafe, heerlijke bluesmuziek en fijne mensen. Wat wil een mens nog meer. Wij mochten om de beurt poolen tegen een aantal Nepalezen, die ons finaal van de tafel speelden. Ik geloof dat ik wel twee ballen aangetikt had en daarna speelde die Nepalees zonder enig schuldgevoel, heel de tafel..weg..maar goed..
We lagen al snel lekker te dommelen in de bus..nou jaaaa...hahaha .Annelies had zichzelf twee stoelen toegeeigend en dacht zo heerlijk comfi te liggen. Aangezien het Nepaleze wegdek nu niet echt strak licht, zag ik vanuit mijn ooghoeken Annelies af en toe los komen van beide stoelen. Geloof niet dat echt geslapen heeft...

Na 4uur rijden mochten we uit de bus.Hier stond Jack ons al op te wachten(een belg die boven op onze berg al heel wat goed werk verricht heeft en die ons hierin de eerste paar dagen zou begeleiden)snel uit de bus want de volgende bus stond al op het punt weg te rijden. Als een gek onze rugzakken om en de volgende bus opklauteren. Er lag al van alles op het dak, van Nepalees tot oudse fiets en we moesten ons daar nog tussen proppen. Ik zat nog redelijk comfi maar Annelies moest zich in de rechterbochten redelijk vasthouden anders zou ze over t hekje gekukeld zijn. Het was weer heerlijk. Na een half uurtje de boel weer afladen en konden we onze bagage overdragen aan de dragers.Onze tocht naar boven kon beginnen. Jack voorop en dat hebben we geweten. Op de een of andere manier gaan,tijdens een wandeling, je darmen beter werken en zo af en toe liet J. er eentje schieten.Zo werd een heerlijk geniet-moment zo nu en dan met een licht rottende geur afgedaan.Rene sloot zich op een andere manier aan door het maken van een soort oergeluiden.Diep grommende keelgeluiden. Tsja,7jr leven in Kathm.city doet wel iets met je ademhalingsorganen denk ik. Annelies en ik liepen hijgend en puffend hier weer achteraan.Het was een mooie tocht. Eenmaal boven bezochten we de highschool daar, waar we geen les geven en al snel kwam er een losgeslagen kudde kinderen op ons af.Prachtig. Daar sta je dan, als een totempaal toren je boven die kinderen uit.Ik spuwde al mijn geleerde nepaleze woorden weer de ruimte in en we hadden het weer reuze naar ons zin.Het is echt zoals je ziet op tv. Een grote lachende blanke omringd door tig bruine, breeduit lachende en schreeuwende en elkaar aan de kant duwende kindertjes.Maar ja...we waren er nog niet dus afscheid nemen en op naar onze eindbestemming. Tegen de tijd dat we bij ons schooltje aan kwamen was dez dacht ik al dicht(weet dit al niet meer,te ijle lucht misschien hi,hi)Ik geloof wel dat we toen ookal achtervolgd werden door een aantal kinderen. De eerste twee nachten zouden we in het resort daar blijven slapen en dan zouden we ons installeren bij ons gastgezin.Het resort is een iets luxer verblijf wat bestaat uit een groot uit leem(?)opgetrokken getrokken gebouw met boven een aantal slapkamers en beneden een lage serre en een terras,binnen een aantal tafeltjes en stoelen en een openplek waar ze een vuurtje kunnen stoken en ook een vuurtje hebben om op te koken.Buiten staan een vijftal grote tenten overdekt met een rieten dakje en ieder op een eigen terras/verdieping(netzoals de rijstvelden)Erg relaxed. Dit is nu ons toevluchtsoordt na schooltijd want hier kunnen we rustig een theetje drinken zonder allerlei mensen om ons heen,Hierbij genietend van een heerlijk uitzicht op ontelbare heuvels en puntige bergtoppen die soms uit het niets in de lucht lijken te zweven.

smiddags nog even voordat het donker werd kennis gemaakt met ons gastgezin.Deze bestaat uit een immer lachende en rochelende opa, een evenzo hard rochelende,rokende en vriendelijke oma en een engelsprekende kleinzoon van 17jr en zijn moeder,die ons volgens ons nie-zo moet.Zij wonen in een uit klei,hout en stenen opgetrokken huis,waar ik nog geen foto van heb, en daarnaast staat nog een iets kleiner model waarvan de beneden verdieping als stal fungeert en de bovenverdieping de slaapkamer is van de kleinzoon. Deze werd naar buiten gebonjourd en onze kamer was geboren. Een extra bed nog en we onden ons de volgende dag installeren.Er werden nog snel even wat sinaasappels uit de boom gepluktr die we met smaak oppeuzelden. hierna weer terug naar het resort waar ons een warme maaltijd en douche te wachten stond.Nog ff badebn in luxe. S avonds zou de lokale band komen om ons te verwelkomen. Mesen uit de streek met grote hoornen,trommels,fluiten en bekken, gezang en gedans. Erg leuk om mee te maken en erg ongemakkellijk als je van de grond getrokken wordt om op deze ietwat vreemde muziek te gaan dansen en dan wel op traditionele wijze...hummm...zwaaien met je armmen,kleine stapjes met de voeten,licht draaiend, niet te snel,anders ga je op je plaat of sla je een niets vermoedend trommelend jongetje van zn stoel, die je dan weer verdwaasd zal aankijkek en jij je nog ongemakkelijker gaat voelen,lichtjes door de knieeen en al snel voel je je als een barbiepopje waarvan elke ledemaat een andere kant is opgebogen.Leuk joh...Daarbij werd de lokale drank ook nog aangerukt en zaten we al snel limonadeglazen vol ondefinieerbare drank naar binnen te gieten die steeds beter begon te smaken. Gelukkig duurde dit feestje maar een paar uur en vertrok een ieder licht aangedaan door drank,incl. de band die alleen maar doorspeelt als ze deze drank aangereikt krijgt en daarbovenop nog 500roepies betaald krijgen. Voldaan kropen we naar en in onze bedden.

Volgende dag,zonsopgang eruit, prachtig uitzicht,rose bergtoppen,een vallei gevuld met watten waar je zo in zou willen springen. Werelds!!! Deze dag zou Jack ons mee naar school nemen om kennis te maken en wat lessen te volgen.Smiddag installeren bij Bim Bharadur(Opa)Afscheid nemen van Rene. Annelies lichtelijk in tranen en ik met knoop in mijn maag.Nu komt het op ons zelf aan.Nu gaat het gebeuren,hier zijn we voor gekomen.Dag Rene en bedankt, jij was even de veilige haven nu laat je ons los. Hoe weeig kan je zijn.......

Nu hebben we Jack, die ondertussen ook al weer weg is,maar die ons wat meer wegwijs gemaakt heeft.De bedoeling is eigenlijk de twee engelse leraren die er zijn te helpen met het lesgeven. Een van hen is zo gebrekkig engels aan het praten dat het gewoon bijna niet verantwoord is hem les te laten geven. De kinderen leren dan verkeerde uitspraken en misschien verkeerde betekenissen. We helpen ze door samen les met ze te geven en evt.klassen les te geven waar op dat moment geen leraar is omdat deze zo ineens twee maand in kath. kan zitten voor een of andere cursus.

In het begin loop je wat verloren rond.Waar geven we les,welke klas, hoe laat en hoe lang.Echt nauwkeurig in de tijd zijn ze niet en soms duurt de les dan ook maar 30 min ipv 45min. en gaat de school niet uit om 4uur maar om 3.15. als er na een kwartier geen leraar in de klas komt heb je kans dat de leerlingen gewoon naar huis lopen. Dat soort dingetjes. de kinderen zijn geweldig. dolenthousiast,soms iets te en dan schreeuwt het allemaal door elkaar.Er wordt volop in de klas gerocheld en gespuugd.Opgepropt in kleine lokaaltjes op houten bankjes zitten dan ong.50 kinderen. alhoewel het in de oudere klassen wat ruimer is.Het niveau in deklas is enorm verschillend. Sommige leerlingen snappen er geen hol van en anderen zijn weer bijster pienter en zijn dan ook haantje de voorste in het schreeuwen van de juiste antwoorden.

Foto,s van het schooltje en kinderen heb ik bewust nog niet. Ik wil hier noge even mee wachten totdat de kinderen meer aan ons gewend zijn.Als ik nu met een camera rondzwaai loopt waarschijnlijk heel de school leeg om al die prachtige plaatjes terug te zien op de display. Want ze weten wel hoe zoiets werkt natuurlijk...Dus om hordes op je afstormende kinderen nog even te ontwijken, houden jullie deze foto's nog van me te goed.

Bij de fam raken we nu ook steeds meer gewend. savonds rond 6/7 staat de Dahl Bath voor ons gereed en eten we in kleermakerszit op de grond met rechterhand ons eten. Dit wordt telkens aangevuld totdat we niks meer kunnen zeggen. Int begin was dit nogal pittig en zaten we al snel met tranen in ons ogen en snotterende neusjes.Ook kregen we dit sochtends al voor geschoteld als ontbijt. heel apart maar nu weten ze dat westerlingen dit niet echt gewend zijn omhalf 8 sochtends en krijgen we nu als ontbijt, ktoepoek, gebakken aardappellen en een nog in vet druipend gebakken ei.hahahaha......Veel deppen met rollen toiletpapier.Onze Nepaleze woordenschat wordt beetje bij beetje groter en kunnen nu ons al wat beter uitdrukken. De mensen lijken ons wat minder verbaast aan te kijken en lijken ons zelfs zo af en toe te begrijpen. Wat een bak he....!!!

Tsja..zo staat ons leventje er opt moment voor.Er is nog zoveel meer te vertellen maar als jullie het niet erg vinden dat laat ik het hier even bij.

O ja , nog even dit,leuk al jullie reacties,dit doet me altijd weer goed.Nog even op deze manier een reactie terug. Tis misschien net zo makkelijk.


Ina, lachen jouw verhaal en ik ga mijn best doen voor 16/12
Wessel, al uit het gips?
Carla,al aan nieuwe cursus?Jermaine al brokken gemaakt met auto?
Cilia,mijn auto nog heel?(hi,hi)
Hans,succes met je verhuizing
R.J,top man hou me op de hoogte wanneer jullie komen
Henco,alles goed?
Jes,nog volop aan de studie,doe je pa en ma en Menno en Linda de hartelijke groeten e
Jeanine,hoe was sri lanka?
Moes,alstevig aan de studie of nog aant feesten?
T en P, alles goed met de kids?
Zwemmaat,hou vol aan die bar
Heino,alles wel?
In ieder geval iedereen dikke kus en tot over 12\13 dagen