Chitwan en haar beestenboel !!

He hallo allemaal. Het is nu 30-12-06 en ben inmiddels weer in Kathmandu gearriveerd.

Ik zit er nu helemaal klaar voor,voorraad koekjes en fles water binnen handbereik,en kan jullie het lang beloofde verhaal eindelijk vertellen.

Ga eerst nog even naar de wc,zet ook wat eten en drinken binnen handbereik en laat mij jullie meenemen naar Chitwan en heel haar beesten spul.

Te beginnen op zaterdag 16-12-06 in het resort te Chitwan waar we de vorige dag waren aangekomen.

07:00u, de wekker gaat. Ik stap uit bed en bedacht dat ik het aangekomen pakje van Ric ook nu best open kon maken ipv boven op de berg.Hahaha....wat er allemaal in zat geweldig.Speculaas,marsepein,pepernoten,een prachtig gedicht(een heerlijk creatieve geest) en zeker niet te vergeten een mantel en een mijter in kinderformaat.Deze in vol ornaat en vol trots aan de vrijwilligers int restaurant laten zien.Pepernoten uitgedeeld......wat een bak he?!!

Na het ontbijt naar de rivier gelopen waar een traditionele kano voor ons klaar lag.Een onwijs lang ding waar je alleen achter elkaar in kon zitten.(errug smal dus)Zo werden we door het water gegondeld.Ons zitvlak onder het waterniveau en nog een klein randje boven het water.Op deze manier dreven we als "zalm op een toastje" de rivier af.Geen handen in het water "please",krokodillen zijn hier nl verzot op. Kijken,kijken maar niet aankomen. In mijn ogen zou het snot van een krok.als die zou niezen al direkt in onze ogen prikken,zo laag zaten we,en zouden we als toastjes zo van het bord geplukt worden.Hier moet je dan niet te lang over nadenken want dan pies je heel de rit in je broek wat dan weer niet zo prettig is voor je medemens die dan in deze penetrante geur nog vd natuur moet genieten. En zo dreven we door de Afrikaanse natuur.De beelden die aan ons voorbij gleden leken meer op een afrikaans landschap te zien op discoverychannel dan de beelden van Nepal.
We moesten fluisteren om de vogels en andere dieren niet te laten schrikken. Dit gaf een extra spannend tintje.Achter mij hoorde ik zo af en toe op gedempte toon een oehoehoe....aahhhaahhaa wanneer de boot iets te ver naar een kant helde.De boot was erg smal dus en met een kleine beweging wiebelde het al gevaarlijk heen en weer.Er werd gefluisterd en gegiecheld, het liedje -van-voor-naar-achter-van-links-naar-rechts,werd nog zachtjes ingezet en zo gleden we verder door het afrikaans/nepaleze landschap. De gids had al snel een krok. in de gaten en met ingehouden adem gleden we er langs.Prachtig joh!! Ik vroeg me af of de krokodil al had gegeten,moest eigenlijk wel want ik zou wel erg vol moeten zitten wil ik niks nemen van een voorbij komend schaaltje met zalm. Misschien zag hij ons gewoon niet want hij lag ook pontificaal met zijn kont naar ons toe gekeerd en horen was erg onwaarschijnlijk aangezien we bijna paars aanliepen v. h. inhouden van onze adem.
Na een hoop mooie vogels gezien te hebben en wat vaargenot verder, zagen we een krok. op een zandbankje.Ons kanootje was snel aangemeerd en op onze tenen liepen we over een aangrenzende zandbank om m nog eens van dichterbij te bekijken. Foto's maken jongens!! Mijn camera kon ik al opbergen want na 1 foto(echt waar) waren mijn net nieuw gekochte batterijen al weer leeg........grmmbl,ggrmmbl. Niet getreurd want om mij heen hoorde ik het zoemen en het klikken van een 7tal andere cameraatjes.Genoeg foto's in omloop dus.Ondertussen was onze krok.uitgezont en verdwenen en zaten wij weer in onze boomstam. Voor mijn gevoel kwam er veel te snel een einde aan ons boottochtje. Bootje uit,jungle in..(Najaa..Jungle?!)..
Langs olifantengras en snap nu ook waarom het olifantengras genoemd wordt. 2mtr hoog joh!! Dat wil nog wel eens in het peopgaatje van een olifant prikken ja. Machtige beesten trouwens. Ooit heb ik een olifant in de dierentuin gezien maar deze hier maken toch net iets meer indruk.Je staat toch wel een beetje raar te kijken als je aan de kant moet als er een olif.passeert of onverwachts uit een zijstraatje komt en jij toch echt even moet wachten met oversteken. Grote dikke konten en dunne beentjes,het waggelt voorbij als in een tekenfilm..haha.
In het bos hadden ze een soort uitkijktoren gebouwd. Compleet met nog in te richten slaapkamers en toiletten.Dit als volgende toeristenattractie,zodat deze ook snachts van de jungle met haar geluiden,dieren en geuren kunnen genieten.Vraag me dan gelijk af hoe lang ze vd echtheid vd jungle kunnen genieten voordat ook dit door de toeristenmassa verjaagd gaat worden.
A fijn...we hadden ons aan een tijdschema te houden dus al snel liepen we in een eendenmars verder.Niks zeggen,goed opletten of je de tijger kan ontdekken. Zo af en toe stopte de gids plots en knalde je tegen je voorganger aan waarna er een zacht gegiechel ontstond. Een "Ssssst!!!"maande ons weer tot stilte en daar gingen we weer. PLOTS !!!.....een luid gerinkel.....'t mobieltje vd gids...Nahhh....beetje mokkend in stilte verder. We liepen allemaal in schutkleuren want dat had onze gids uitdrukkelijk gezegd.De dieren zien niet goed maar felle kleuren hebben ze natuurlijk direkt in de gaten.Nu,..omdat het wat warm werd, deed onze assistentgids z'n jasje maar uit en stond hij daar heerlijk cool te zijn in een...felrood shirt.(wederom) NAAAHHH !!!...mot nie gekker worre....Tsja,die tijger gaan we niet meer zien.
Niet lang hierna kwamen we in "The elephant breading centre". Wauw, dit was top!! Onder een 8tal afdaken op hoge palen,stond elk een volwassen olifant en een jong(soms twee). De allerkleinsten liepen los,de anderen zaten vast met een ketting om hun poot.Een vd volwassen was zijn achterste eens flink aan het schuren tegen een vd palen.Heel het"hut-geval" stond te kraken en wiegde zachtjes mee op de maat.Dan het brom-en trompetgeluid...Alsof het uit hun grote teen kwam.Prachtig!!Ik zat gehurkt voor de houten omheining om zo op ooghoogte te komen met de allerkleinsten. prachtig om te zien.Een piepklein slurfje met een klein toetertje hobbelde heen en weer.Op een gegeven moment voelde ik iets ruws tegen mijn arm.Een ander olifantje had me ontdekt en was op zoek naar iets lekkers.Nadat hij in de gaten had dat er bij niks te halen viel,banjerde hij weer verder. Ik wreef over z'n rug.Over een paar grote rechtopstaande zwarte haren en een ruwe schuurpapierachtige huid.Twee andertjes volgden nog.Op een gegeven moment werden de olifanten door hun verzorgers losgemaakt.Hier en daar hoorde je al wat opgewonden gebrom en getetter.Onze fantjes zouden uitgelaten worden.Een klein fantje vond nog een halve boomstronk waar ie nog eens lekker over heen begon te rijen.Zachte trompet en bromgeluidjes van genot.Even later op een drafje achter de fam.aan en je hoorde hem haast roepen"hehee...wacht op mijhijjjj...!!"En zo sjokten ze achter elkaar de "Jungle' in.Mooi man!!.Een eindje verder stond onze jeep klaar om ons terug te brengen naar het resort.je moet je dan een soort pick-up-truck voorstellen maar dan int klein. 2 mensen voorin,6-8 achterin de open bak op een bankje en 3-4 achter op de bumper.Dit keer had ik een plaatsje op de bumper veroverd. Al balancerend,alsof op een snowboard of kite board,door een geel/groen prachtig landschap teruggereden. de wind heerlijk in je gezicht.Een smile van oor tot oor was snel geboren.
'smiddags heerlijk geluncht,vraag me niet wat(weet ik nie meer) maar weet wel dat ik heel dit weekend,vreeeselijk lekker gegeten heb.Voor smiddags stond er een jeepsafari opt programma.Dit was niet door cross-borders bedacht maar leek onszelf wel erg leuk om te doen. Ik was ook erg benieuwd en bedacht dat het wel niet veel zou voorstellen.ik had nl.nog wat vage restverhalen van jeepsafaries in m'n achterhoofd die niet bijster interessant waren. "Jeepsafarie" is vaak een te groot woord voor de te doene activiteit.Dit bleek toch anders uit te pakken.Met onze kleine pick-upjeep de jungle in.
Int begin zagen we weinig en ik was bang dat de angst voor enige saaiheid bevestigd zou worden Op een gegeven moment zag ik een enorme vogel,in de verte op een tak ergen wel heel hoog in een boom..de jeep stopte en een ieder rekte z'n nek.Ook nu waren we aant fluisteren wat een extra dimensie geeft aant geheel. Niet veel later zag Annelies (als enige) een hertje ergens in het bos. Weer adem inhouden en gespannen kijken. Nee,dit is toch een ander soort jeepsafari dan ik gedacht had. Na dus niks gezien te hebben reden we weer verder en tuurde een ieder gespannen de jungle in,in de hoop de gevreesde tijger te kunnen ontdekken.
Ik zat ondertussen naast jacintha in de jeep gespannen met de rest mee te doen toen ik plots een geweldige klap tegen mijn hoofd kreeg. Allemachtig..mijn eerste gedachte was dat er een enorme vogel tegen m'n hoofd aan was gevlogen. half versuft zette ik m'n pet recht en wilde net vragen aan de rest of zij iets gezien hadden toen ik recht in de ogen keer van een beer.(niet z'on hele grote maar toch..)Deze zat nog geen twee mtr van ons vandaan.Ik had het idee dat hij/zij net zo verbaast naar mij zat te kijken als ik naar haar.Wooohhhww...!!..opgewonden draaide ik me om,de anderen moeten dit ook zien,...Dit was echter nie meer nodig want iedereen was al druk bezig met zijn of haar camera en ik bedacht dat ik waarschijnlijk de laatste was die beer zag. Maar waar kwam die klap dan vandaan??!! Ondertussen werd onze vriend de "beer' wat nerveuzer en ging half overeind staan. Nu was het niet z'on grote beer dus ik dacht dat zijn moeder straks ook wel uit de struiken zou komen. Ik keek zo even naar onze jeep en het aantal stukken vlees wat erin zat en vond dat we toch eigenlijk best wel weg moesten. Een graai in ons bakkie en het leed was geschied. Ik merkte dat ik enigzins op gespannen toon tegen de gids riep" Where's the mother?! We have to go!!!" Maar ons gidsje liep nog eens heel stoer achter de beer aan, de struiken in. " Wat doe je nu,stommerik!!, Verdorie man we moeten door!!" iets later bedacht ik me dat onze gids dit vast wel vaker gedaan had en wel zou weten waar hij mee bezig was. En inderdaad er gebeurde niets ernstigs en onze beer was ondertussen al weer vertrokken. Je kunt begrijpen dat er hierna opgewonden gefluisterd werd.We al een paar keer tot stilte gemaand werden en ik me nog steeds afvroeg waar die klap vandaan kwam. ik realiserde me dat ik deze gedachte hardop uitgesproken had want Jacintha gaf het verlossende antwoordt." Euhhhh.......ja...dat kon ik wel eens geweest zijn want ik schrok zo toen ik die beer zag......(hi,hi)..Dus geen vogel maar half uit de jeep geslagen door een geschrokken jacintha.
Nog geen 100mtr verder( want,jawel,god straft meteen)moest J. dringend naar de wc,kon het niet meer ophouden oftewel, stond op knappen.J.uit de jeep en langs de kant van de weg,in de berm,open en bloot zitten. Uit fatsoen reden we wat verder en zagen jacintha als een steeds kleiner wordend wit stipje.Het hoofd van J.rekte toch wel steds verder uit en je kon bjna een vraag- en uitroepteken zien groeien.Zo van" He jongens, zo ver is nu ook nou weer niet nodig!he,..nu moet je stoppen hoor! Stop nu!!! Weten jullie nog,..100mtr achter me?!...Beer gezien!! " En half de broek optrekkend kwam ze snel naar de jeep gerend.Gelukkig heeft Matties dit,heel lief, voor haar allemaal op de foto gezet.Ik kan niet wachten om dit terug te zien(gna,gna).
Nagiebelend reden we verder.Iedreen weer stil en gespannen tuurde we weer het donkergroene woud in met al haar vreemde bomen en geluiden en geuren. Prachtig. Zo af en toe ,op open plekken konden we nog een stukje Himalaya ontdekken.Wat een contrast. Dit is toch echt Nepal.Uiteindelijk kwamen we even uit de jungle en volgde de rivier.we stopten nog even bij een uitkijktoren,aten een mandarijntje en door de verrekijker bewonderde we nog een drietal kroks die lekker lagen te zonnen. Wat een prachtige tocht en hij was nog niet klaar.
Hierna reden we naar een Crocodile- en turtlebreadingcentre. Mijn eerste indruk was Jurassicpark,grootogende kooien wat later dus wel meeviel.Hokken met kleine en grote kroks.Viseters.Deze hadden nl lange smalle snuiten. Prachtige beesten,zo groot,zo dinosaurusachtig.Harde grove schubachtige huid,grote stekels over de rug,enorme zwemvliesachtige poten met scherpe lange nagels.Een enorme knobbel op het uiterste puntje van de neus.Hierom worden kroks gedood omdat men denkt dat er medicinaal vocht in zit.triest hoor.Ik kon er nog wel uren naar kijken.Ook nog even op zoek naar de turtles maar die waren met het blote oog niet te zien. ondanks het krappe tijdschema hadden toch nog even de tijd om naar de "Tiger orphanage" te gaan.(een klein eindje verder) Een weeshuis voor allemaal kleine tijgertjes dacht ik. Het bleek een hoog houten open hok met 1 tijger en die was denk ik een jr of 4 oud.We keken allemaal gespannen door de spleetjes van de planken.Zachtjes ben ik het hoekje om gelopen waar nog nog niemand stond.Ook dit keer op m'n hurken om op ooghoogte te komen met de tijger. Wat een pracht beest. Ook hij was nieuwsgierig naar de fluisterende en foto's nemende mensen en liep dan ook heen en weer te ijsberen. Op een gegeven moment zag of rook hij mij .Hij kwam recht op me af. Ik hield mijn adem in,wauw,wat een beest,blijven zitten,hij is ook maar nieuwsgierig.Plots zat ik naar een witte fluffy buik te kijken.De tijger was 1sec rechtop tegen de houten planken gaan staan. het gebeurde snel want het volgende ment wandelde hij al naar de andere kant. Op zachte toon slaakte ik een kreet en keek om me heen om dit te delen met iemand.Ik zag alleen de gids die al wat nerveus heen en weer wiebelde waarschijnlijk denkend aan zijn tijdschema.Wauw,dit wilde ik nog een keer. Ondertussen stond jacintha achter mij en nenna een eindje verder toen ik gefascineerd en gespannen tussen de planken door gluurde.Ja,daar kwam die weer,recht op me af.Dit keer wilde ik goed in zijn ogen kijken,misschien ontdekte ik nog een soort emotie(??).Dit keer voelde ik de adem en de natte roze snuit.Hij snoof 2x en draaide zich weer om. Dit joh...niet te beschrijven.Wat een machtig gevoel,wat een respect en tegelijkertijd overviel me een triestig gevoel.Oohh wat snap ik het nu goed hoe het is om bekeken te worden.Voor hem is dit eeuwig,hij komt hier nooit meer uit. Alleen omdat zijn moeder ooit eens de fout heeft gemakt een mens aan te vallen en half op te eten. het blijkt dat wanneer een tijger eenmaal mensenvlees heft geproefd hier altijd op zal blijven jagen .Of dit waar is...???.ondertussen voelde ik de hand van J. op mn schouder.ik denk dat ook zij voelde wat ik voelde. "It was too much man!!"
Deze ervaring kon in mijn ogen niet meer overtroffen worden en nog volop nagenietend liet ik me weer verder rijden. Hierna nog wat aapjes en reetjes gezien waarna het ook al snel donkerder begon te worden en daarmee ook erg koud.T laatste stukje weer met de boomstam over en op naar een lekkere warme maaltijd. Na de maaltijd nog even genieten van een rood wijntje en op naar men nest. In onze kamer nog even naar de wc. de vorige avond had ik de klaagzang van annelies becommenteerd met" Je hangt hele dagen boven een gat en nu vind je deze wc te laag". vervolgens wilde ik zelf gaan zitten en vond het inderdaad vrij lang duren voordat ik uiteindelijk contact had met de wc-bril. Yep , deze pot was wel erg ver de grond ingestampt...knietjes zowat in m'n nek...

A fijn...de volgende ochtend met pijn en moeite op gestaan om op tijd te kunnen ontbijten en om nog even snel mijn dagboekje te schrijven.Om 9u met matties afgesproken om een motor te huren,hem hierin een half uurtje les te geven en dan an de slag met m'n weblog. om 3u'smiddags zou tenslotte pas het volgende programma van start gaan. Maar wat bleek........om half 12 was het olifantje wassen in de rivier en dit wilde ik zeker niet missen.Dan maar weblog schrappen.(vandaar dus) Zo gezegd zo gedaan. Matties was ondanks 0-ervaring zo weg op dit ding. We kregen het advies om op een verder gelegen braak liggend veldje te gaan oefenen.Een net aanlopende A. wilde ook wel mee en gedrieeen(echt Nepali-Style) reden we daar heen. Ook Annelies het motorrijden kundig gemaakt(had dit 2min.al in de gaten) en dan gedrieen weer terug naar de rivier want er most gewassen worden.Olifanten en gaten in het wegdek ontwijkend en het was weer een dolle rit.ik ook erg genoten van het even- motorrijden-gevoel.

Bij de rivier aangekomen,zagen we een druipende Hanneke uit het water komen en een evenzo natte marrian stond nog toe te kijken.Een olifant stond nog in de rivier met water te spelen en enorme hoeveelheden water spoot hij over zijn rug. gevolgd door gegil en geschater van J. en nenna die nog op z'n rug zaten.Geweldig. er ging nog een olifant te water en ik kon niet niet wachten om erop te springen. in bikiniebroek en blouse via zn kop erop geklommen.Doet wel een beetje raar aan om via een kop de rug van een dier te komen. paard rijden zal er dan hel anders uitzien. Matties en A. volgden al snel en daar zaten we dan. Hoog man en zowat in spagaat.Blote benen tegen een ruwe wat harige huid.Bejubeld/uitgelachen door toeristen en Nepalezen.Hoppa,..iiiiiihhhh...de eertse waterstraal hadden we te pakken.Lachen gieren brullen.Nu wil dat m'n bikinibroekje(even snel klein detail)wat lubberde en steeds in mn bilnaad wilde verdwijnen.Terwijl ik naar mijn bikinibroekje zocht begon de fant op commando te wiebelen/heen en weer te bewegen. Het werd een ware rodeo.de behendigheid om met twee losse handen ofwel,een hand angstvallig m'n broekje vasthoudend,tegelijkertijd in een halve split een olifant te bedwingen,had ik in deze 5min nog net niet onder de knie.Met als resultaat dat dit meisje als eerste vd fant kukelde. In het koude water van de rivier waar zojuist nog een fantje triomfantelijk in stond te poepen.
Nog een keer erop en deed keer zag ik grote wonden op zijn hoofd.ik vond het toen niet meer zo leuk.ik viel er al weer vrij snel af.De fant ging nog eens op z'n knieen en ik bedacht dat ik hem eens flink zou gaan schrobben.Dat had hij toch zeker wel verdiend. Nu loopt er ergens in de Chitwan-jungle een olifant met een onwijs schoon stukje huid denk ik.Nog eens sorry gezegd maar dat ik deze ervaring toch ook echt niet had willen missen.Dubbel??!!
Nog even liggen uitdruipen op het in de zongelegen terrasje,onder het genot van een biertje. Hmmm...
Op naar het volgende avontuur en dan zit mijn verhaal erop. Na de lunch, een olifantensafari. Met zn vieren in een bakkie op de rug van een olifant.Je benen bungelen uit het bakje tegen de olifant aan. Ik zat met hanneke en matties.En hadden wat meer de ruimte. Matties had een ietwat ongunstige plek nl net boven het poepgaatje van onze fant. Zo nu en dan liet deze er eentje schieten en hoorden we Matties kreunend en zuchtend zeggen...alsof je een beerput open trekt...Too much !!Wij gaven hem advies om niet meer met zn schoen in dit gaatje te porren......Het werd een mooie tocht maar ook hier zag ik wonden op de fant en t voelde dan weer niet goed.We zagen een neushoorn die we dwars door het bos achtervolgden. Boomstammen werden half uit de grond gerukt en wij deden ons uiterste best om de zwiepende takken te ontwijken. Na hierin geslaagd te zijn konden we genieten van een prachtige neushoorn. 1mtr van ons vandaan!! Te gek.Later zagen we nog crocodillen,mooie vogels,hertjes en dansende pauwen. Al met al weer een topdag. 'savonds nog rond het kampvuur gezeten en we het er allemaal over eens dat we de volgende dag toch nog echt niet weg wilden. onze plicht roept jongens.!!!

tot zover mijn Chitwanverhaal.Deze was wel erg lang,volgende zullen gegarandeerd wat korter zijn. Dit weekend was gewoon te bijzonder om niet uitgebreid te verhalen.

Zo nu even een break,foto's komen later.Dikke kus en alvast een HAPPY NEW YEAR !!!!!!!

liefs Mirjam